ولی همچنان می‌توان گفت ناگفته‌های فراوانی درباره علامه لطفعلی لطفی وجود دارد که باید به آنها پرداخت.

آیات دیگری در شان حضرت فاطمه(س) داریم مانند آیه مباهله، ذوی القربی و تطهیر که ببینید چه اتفاق عظیمی رخ داده است؛ اینکه چرا ابتدا آیه تطهیر نازل شد و کسانی که مصداق آیه تطهیر بودند در جریان مباهله حضور داشتند، خود بحث فراونی دارد یا آیه ذوی‌القربی که برخی از مفسران معتقدند که ذوی القربی همه اقوام وجود مقدس نبی اکرم(ص) و همه قریش هستند که ائمه(ع) این را نفی کرده‌اند؛ بنده از اینها می‌گذرم که بحث پردامنه‌ای دارد.

یکی دیگر از سوره‌ها و آیاتی که در شان آن حضرت نازل شده است سوره مبارکه قدر است؛ خداوند در این سوره سخن از شب قدر کرده که ظرفی است که تقدیر کائنات در آن رخ می‌دهد؛ ظرفی است که در عظمت آن همین بس است که: انا انزلناه فی لیله القدر. قرآن وقتی خواسته است از عالم بالا بر زمین تنزل پیدا کند بر وجود مقدس حضرت زهرا(س) تنزل کرده است لذا ایشان لیله القدر است. قرآن طرح الهی برای تقدیر عالم است و این برنامه تقدیر در ظرف شب قدر نازل می‌شود. خداوند فرموده است: تو چه می‌دانی قدر چیست و آن برتر از هزار ماه است و ظرف تنزل همه ملائکه و جناب روح است که امور مختلفی که قرار است در این عالم جاری و مقدر شوند در شب قدر تقدیر و تنزل پیدا می‌کنند.

این عالم بدون برنامه نیست و برنامه امور در این شب تقدیر شده و تنزل می‌یابد و این شب، شب سلام است تا صبح؛ در برخی روایات بیان شده است که شب قدر، ظرف تقدیر همه امور عالم و ظرف نزول قرآن است و چنین شبی براساس روایت امام صادق(ع) در تفسیر فرات بر وجود مقدس حضرت فاطمه(س) منطبق شده است: الیله فاطمه و القدر الله یعنی فاطمه الله که اضافه خاص به خدا دارد یعنی دست کسی به آنجا نمی‌رسد و آستان، آستان الهی است؛ اگر کسی حضرت زهرا(س) را آنطور که هست بشناسد لیله القدر را درک کرده است.

بنابراین معرفت به حضرت زهرا(س) معرفت به شب قدر است و اگر کسی این مقام را درک کند بهتر از هزار ماهی است که در آن مشغول عبادت باشد و به درک شب قدر نرسد. این لیله‌القدری که معرفت آن از هزار ماه عبادت بهتر است به راحتی و برای همه میسر نیست به این دلیل در روایت داریم که فاطمه(س)، فاطمه نامیده شد زیرا همه خلائق دستشان از معرفت او کوتاه و بریده است. لذا این طور نیست که کسی طمع خام پیدا کند و بگوید حضرت، لیله‌القدر است و ما به آن می‌رسیم.